Geo Wyeth

Alice O'Malley
Please Welcome Tennis Player 2.0" (Performance documentation in my studio, 2016)
KoKo the Clown from Max Fleisher's "Betty Boop Ha! Ha! Ha!" (1934)
Alice O'Malley

Geo Wyeth (Verenigde Staten, 1984) is muzikant en beeldend kunstenaar. Momenteel werkt hij/zij met muziek, performance-, installatie- en videokunst. In zijn/haar werk zijn een aantal personages te herkennen die terugkeren, zoals Mum, Auntie, en de Tennis Player. In 2015 en 2016 was Wyeth artist in residence aan de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, hij/zij is kandidaat voor een MFA aan Bard College, NY.

Betekenis van ‘oversteken’ in geschiedenis, gender en populaire cultuur

Wyeth's werk was eerder te zien op LA MOCA, the New Museum, MoMA PS1 en New York Live Arts. Hij/zij exposeerde in het Stedelijk Museum in 2016 met TENNIS PLAYER 2.0. Dit jaar presenteerde Wyeth JUICE CROSXXXSING. Een perfomance gebaseerd op het figuur van de verkeersbrigadier. De Verloren Toerist transformeert naar het karakter van de CrosxxxSing Guard, die ergens in het midden verkeert en wacht op de veilige oversteek van een geliefde. De performance gaat over de betekenis van ‘oversteken’ in geschiedenis, gender en populaire cultuur en wanneer en op welke wijze dat plaatsvindt.

Coalitie Beeldende Kunst II

Stedelijk MuseumRijksakademieKunstverein

De coalitie roemt de manier waarop Wyeths' werk zich beweegt tussen allerlei soorten media, publiek en materialen. Hij/zij zingt het publiek toe, laat ze deelnemem - maar altijd is Wyeth de baas. Hij/zij vormt het werk, in welke vorm ook. Over zijn/haar werk stelt Geo Wyeth zelf:  “‘Signaling’ has long been a survival tactic of queer folks in the states — wearing a certain hairstyle or leather jacket has much more weight than simply fashion when one lives in a hostile environment. My experience of Dutch culture is that this is far less common in general, or at least these signals of a shared set of values are harder to pinpoint for me. I want to create a series of archetypal characters over the next years that signal each other, as well as members of the public, in ways that function to disrupt normative manners of interaction and identification.”